– To było kilkanaście lat temu, kiedy walczyliśmy o syna. Było ciężko, w tych najtrudniejszych chwilach, kiedy musieliśmy podejmować najtrudniejsze decyzje ratowałam się malarstwem – mówi kobieta.

Salon domu zdradza zamiłowanie do sztuki, szczególnie ludowej, mnóstwo kolorowych, łowickich serwet, sztalugi i obrazy na ścianie.

Znajome dzieła, motywy uwielbiane przez artystów.

To dzieła Chełmońskiego którym drugie życie nadała artystka z Adamowa.

– Dla mnie Chełmoński to znaczy piękno – mówi Izabela Wicińska.

– Jak patrzę jego oczami, widzę półmrok naszej wsi i się zachwycam – dodaje.

– Jak namaluję już wszystkie jego obrazy, to będę poszukiwała tych zaginionych. Jest kilka, czytałam w książce, którą znalazłam w radziejowickim pałacu – dodaje.  

Wena przychodzi najczęściej w środku nocy.

Izabela Wicińska wstaje o 2 w nocy i tworzy, to ją relaksuje i motywuje.

Jest samoukiem, nigdy nie chodziła do artystycznych szkół, ma zmysł, wyobraźnię.

– Ja to widzę, choć nieraz jak spojrzę na swój obraz dziwię się, że ja go namalowałam – mówi z uśmiechem kobieta.

Uwielbia ten osławiony, który swego czasu nie dostąpił zaszczytu prezentacji w Zachęcie, bo kobieta na nim miała brudne nogi.

To „Babie lato”.

– Mówią, że modelka pozująca Chełmońskiemu była albo prostytutką albo kobietą z Kuklówki – przypomina Izabela Wicińska.

Ten obraz w jej salonie ma honorowe miejsce.

Oryginalne „Babie lato” znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie.