Warunki uczestnictwa w programie

Pary aplikujące do programu powinny spełnić kilka warunków formalnych. Kryteriami kwalifikacji do skorzystania z procedury zapłodnienia pozaustrojowego są m.in.:

- wiek powyżej 20 roku życia

- zamieszkanie na terenie województwa mazowieckiego (osoby fizyczne mieszkające na terenie województwa mazowieckiego w rozumieniu Kodeksu cywilnego od 12 miesięcy w chwili aplikowania do programu)

Obowiązująca w Polsce ustawa o leczeniu niepłodności nie określa górnej granicy wieku kobiety, u której planuje się przeprowadzenie ww. leczenia. Dlatego też, w programie nie została określona górna granica wieku kobiet aplikujących do programu. Należy pamiętać, że o kwalifikacji do programu będzie ostatecznie decydował lekarz w oparciu o wskazania medyczne.

Kobieta aplikująca do programu w celu zamrożenia komórek jajowych przed leczeniem gonadotoksycznym powinna również spełnić kilka warunków formalnych. Kryteriami kwalifikacji są między innymi:

- mieszkanie na terenie województwa mazowieckiego (osoby fizyczne mieszkające na terenie województwa mazowieckiego w rozumieniu Kodeksu cywilnego od 12 miesięcy w chwili aplikowania do programu)

- stwierdzona i potwierdzona dokumentacją medyczną choroba nowotworowa lub inna choroba, której leczenie wymaga zastosowania terapii gonadotoksycznej.

W programie nie określono dla tej procedury dolnej ani górnej granicy wieku, gdyż o kwalifikacji do programu będzie ostatecznie decydował lekarz, kierując się wskazaniami medycznymi.

Kiedy będzie można skorzystać z programu?

Kolejnym krokiem, który przybliży wdrażanie programu będzie uwzględnienie w nim uwag zawartych w opinii Prezesa Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji i ogłoszenie konkursu na wybór jego realizatorów. Planuje się, że od września 2019 r. – mieszkańcy Mazowsza będą mogli zgłaszać się do realizatorów, by skorzystać z programu. Lista realizatorów opublikowana będzie na stronie www.mazovia.pl w zakładce Zdrowie i polityka społeczna.

Problem niepłodności w Polsce

W Polsce nie prowadzono do tej pory badań epidemiologicznych w zakresie określenia częstości występowania niepłodności. W związku z tym, opisując zjawisko, można posłużyć się jedynie danymi szacunkowymi. Według Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu i Embriologii (PTMRiE) problem niepłodności w Polsce dotyczy od 10 proc. do 16 proc. par. Szacuje się, że ok. 1,35-1,5 mln par w Polsce wymaga tutaj pomocy lekarskiej. Z ogólnej liczby niepłodnych par wymagających leczenia, tylko 50 proc. decyduje się na rozpoczęcie postępowania terapeutycznego. Z tej liczby około 2 proc. będzie wymagało procedury zapłodnienia pozaustrojowego (IVF). Zakłada się, że w Polsce zapotrzebowanie na leczenie techniką IVF kształtuje się na poziomie 23–25 tys. rocznie. Szacuje się, że przyczyny niepłodności są rozłożone równomiernie po stronie kobiety i mężczyzny, w znacznym odsetku diagnozuje się ją równocześnie u obojga partnerów. U około 20 proc. par nie można ustalić jednoznacznej przyczyny niepłodności.