Spotkał się z Tadeuszem Asińskim w ostatniej klasie liceum, wtedy był jego profesorem. Później poszedł na studia i kontakt się urwał. Po studiach wrócił, pojawił się pomysł powołania Żyrardowskiego Stowarzyszenia Wspierania Przedsiębiorczości, profesor Tadeusz Asiński był jednym z inicjatorów.

Przez długi czas był także wiceprezesem, Piotr Kurt od początku jest dyrektorem stowarzyszenia.

– To był wyjątkowy człowiek, rzetelny, bardzo terminowy, rozumiejący innych – mówi o przyjacielu Piotr Kurt.

– Miałem do niego pełne zaufanie – dodaje.

Wielokrotnie wyjeżdżali razem w ukochane przez Tadeusza Asińskiego góry. Tam właśnie ładował akumulatory i wspomniał ten czas z rozrzewnieniem. Był ulubieńcem uczniów. Wykładał fizykę, zarówno w Liceum Ogólnokształcącym imienia Czesława Tańskiego jak i Liceum Ogólnokształcącym imienia Stefana Żeromskiego i społecznym liceum.

Prowadził kursy komputerowe. Jego zajęcia zawsze były pełne anegdot, dowcipu.

Uwielbiał muzykę, gromadził płyty, był melomanem.

Tadeusz Asiński to człowiek z pasją, uwielbiany przez współpracowników.

– Nigdy żeśmy się nie pokłócili, nikt nie mógł się na niego pogniewać – przyznaje Piotr Kurt.

Traktował pracę z młodzieżą jako swoją misję, kochał szkołę, zawsze miał czas dla swoich uczniów.

Uczył fizyku, informatyki.

Pochodził z Żyrardowa, osiadł w Puszczy Mariańskiej. Ukończył Technikum Elektryczne, później Uniwersytet Warszawski.

Uczył także na Politechnice Warszawskiej.

Tadeusz Asiński był przyjacielem młodzieży, przyjacielem ludzi.

– Tatusiu, trudno mi w to uwierzyć – napisała informując o pogrzebie na profilu facebookowym córka Katarzyna.