– Mama przez lata wychodziła na drogę. Liczyła, że się pojawi, może go ujrzy. Mama ma teraz 83-lata i nie pamięta, że zaginął. Pyta o brata, ale myśli, że jest mały. Tak to bywa u starszych ludzi – opisuje Małgorzata Skłodowska, siostra Sylwestra Jana Rdesa, który zaginął w lutową noc.
Przed kilkoma tygodniami do naszej redakcji dotarła wiadomość, że pani Małgorzata poszukuje swego brata. Zaginął 19 lutego 2007 roku. Minęły lata, a ona wciąż go szuka. Dlaczego?
– Nie ma dnia, żebym nie myślała o bracie. Chciałabym, żeby ta sprawa się wyjaśniła, wreszcie. Różne myśli do głowy przychodzą. Jest takie gdybanie, co mogło się stać ? Tęsknię za bratem. To mój jedyny brat – dodaje.
Sylwester Jan Rdes zaginął 19 lutego 2007 roku. Miał wtedy 43 lata. Mieszkał w Lisowoli, w powiecie żyrardowskim, w województwie mazowieckim. Pracował w Jednostce Wojskowej w Puszczy Mariańskiej. Miał też rentę chorobową.
– Idę do kolegów, to były jego ostatnie słowa. Zawsze brat wracał do domu. Mieszkał z mamą i zawsze ją informował. Tego dnia też powiedział, gdzie idzie i że zaraz wróci – tłumaczy i w pamięci został jeszcze jeden szczegół: – Jeszcze jedno. Nie wiem, czy to ma jakiś znaczenie. Brat wyszedł z psem do kolegów. Pies wrócił, a brat nie.
Wyszedł z domu na spotkanie z kolegami w miejscowości Emilianów. Kompanów miał opuścić ok. godz. 23 i ruszył do domu. To tylko 1,5 km.
– Nic. Ślad zaginął. Sprowadzane tropiące psy nie podjęły żadnego śladu. Człowiek przecież nie igła – z żalem dodaje Małgorzata Skłodowska.
Rodzina sprawdziła okoliczne szpitale w Skierniewicach i Żyrardowie. Leczył się u psychiatry, ale przed zaginięciem nie przyjmował leków.

Na profilu społecznościowym „Zaginieni przed laty” pojawiła się informacja, że osoba podobna do pana Sylwestra była widziana przy ulicy Środkowej. Zapewniają, że mimo błyskawicznej reakcji, nie udało się go ponownie spotkać w tamtej oraz bliskiej okolicy. Media społecznościowe stały się narzędziem w poszukiwaniach. Korzysta z niego też policja.
Rocznie na policję zgłaszanych jest prawie 20 000 zaginięć! Kolejne 6 000 to dzieci. Te liczby zaskakują. Strona Fundacji ITAKA najbardziej znanej organizacji zajmującej się poszukiwaniami zawiera bazę zaginionych. Niemal każdego dnia pojawia się kolejne zdjęcie. Od 17-letnich dziewczyn, po 77-letnich staruszków. Jest jeszcze jedna baza osób, które – np. wypadku, choroby – straciły swoją tożsamość.
– Jeśli rozpoznasz w kimś swojego dawnego sąsiada, członka rodziny bądź znajomego, prosimy skontaktuj się z nami – dodają